Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını senden üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep.Sevincini bir barış bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde.