başladığımda watpad kitabı gibi gelmiş olsa da ortalarında ve sonlarında çektiği acının icinden çıkış kısmı, yazarın hayatın zorluklarinin iki sayfada geçti bitti diyerek bitirmeyisi, toparlanma sürecinde defalarca düşüşe bizi şahit etmesini çok sevdim.
evet düşeriz, toparlanmak istemedikçe kimse bizi toplayamaz, toparlanma süreci üç günlük değildir, bir süreç bir seyirdir.
toparlanirken de tokezleyip dusebiliriz. hayat bizi zorlar, insanlar ve çevre bizi tetikleyebilir, kendimizi tanımak bazen kaldıramayacağımız kadar ağır gelebilir.
seyreden değil seyir eden olabilmek ve farkındalık kazanabilmek için kesinlikle tavsiyemdir.