Bu kitap uzun süredir kitaplığımda duruyordu. Ne zaman nerden aldım bilmiyorum. Ama her elime aldığımda yazıları da biraz büyük puntolu oldugu için cocuk kitabı geldiği için okumamıştım. Ama okumaya başladığımda ön yargılı davrandiğımı anladım.
Her çocuk özeldir. Çocukların iyisi, kötüsü, müslümanı, hristiyanı, zengini, fakiri yok. Hepsi o kadar masum ve guzelki. Çocukların ruhunu bir heykel hamuru gibi düşünürsek biz büyükler onları yetiştirme yöntemimizle, onlara aşıladıgımız düşüncelerle, onlara davranışlarimizla şekillenerek bir birey haline geliyorlar. Size emanet bir hamur veriliyor ve siz o hamuru sekillendiriyorsunuz. Her şey size kalmış. İnşallah bizlere böyle bir şans verilirse ya da bu mucizevi şansa sahip olanlar inşallah hem kendi geleceğini hem insanlığın geleceğini hem o mucizenin kendi geleceğini düşünerek davranırlar.
Güzel bir kitapmış...
