160 syf.
·
Puan vermedi
·
18 günde okudu
Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki, bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.
Okur Takip Önerileri
Sevdiğimiz bir kadının düşünceleri, hareketleri karşısındaki şaşkınlığımız, tabiat olayları karşısında (bilim oluşturulup bilinmeze bir parça ışık tutmadan önce) ilk fizikçilerin, hatta daha da kötüsü, zihninde nedensellik ilkesi olmayan, bir olayla bir diğeri arasında bağ kuramayan, dünyayı bir rüya gibi belirsiz gören bir insanın şaşkınlığına benzer.
Annemle babam, tembel olduğum halde, büyük bir yazarla aynı salonda bulunduğuma göre, yeteneğime neredeyse en uygun hayatı sürdüğümü düşünüyorlardı.Oysa insanın bu yeteneği kendi içinden, kendi başına yaratmak yerine başkalarından alması imkânsızdır; sağlık kurallarının hepsini çiğneyip en kötü aşırılıkları yaptığı halde, sırf bir hekimle sık sık yemeğe çıkarak sağlıklı olamayacağı gibi.
Sayfa 140Kitabı okudu
Anladım ki, kalbim, kendisini doyurmamış olan, çevresindeki evrenin yenilenmesini istiyorsa, demek ki o, kalbim, değişmemişti
Ancak yaşayarak, tecrübeyle bir şeyler öğreniliyor ve gerçek bilgi de ancak ihtiyarlığın çorak topraklarında filizleniyor...
Sayfa 184Kitabı okudu
