İlk 100 sayfa çok zorlandım. Sonrasını merakla ve ilgiyle okudum. Hayat hakkındaki tespitler olağanüstü. Yazar bize soyluların, feodallerin hayata bakışını da göstermiş. Öncelikle iğrendiğimiz İlya İliç, kitabın sonunda bir aziz olarak bize veda ediyor. Olga, her erkeğin hayalinde ve ötesinde bir kadın olarak gönüllere tahtını kuruyor. O mutlu olsun diye dua edesi geliyor insanın. "Kişiler gerçek değil, bu bir kurgu!" diye kendime çok defa telkin ettim. Scholts da, Olga da, kitaptaki herkes hak ettikleri hayata kavuştu. Herkes emekleri kadar, tercihlerinin neticeleri kadar mutlu oldu. Herkes hayallerinin ve iradelerinin gücü kadar konfora ulaştı. Sanki bir ilahi güç herkese hak ettiğini verdi. Adalet duygusunu tatmin ediyor roman. Çok beğendim, çok etkilendim. Büyük bir klasik, Tutunamayanlar'da bahsedilmişti. Atay'ı sevenler bu kitabı mutlaka okumalı.
