Efkar u Fakir
@Eshref
Bu da geçer ya hu...
Sakarya
16 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanları üzdüğünüz kadar üzüleceksiniz,
Sevdiğiniz kadar sevileceksiniz.
Günah unutulmaz,
İyilik çürümez...
Diyarbakırlı Ramazan Hoca
Ben bir zaman kâmillere danıştım.
Ne istersin söyle biraz dediler,
Dedim bana kolay bir yol gösterin,
Zikre çalış durma, kış yaz dediler.
Dedim efendiler incitmen beni,
Devasız dert ile inletmen beni,
Dedim yeter artık ağlatman beni,
Okur Takip Önerileri
Tağı bâğıstân ider
Nârı gülistân ider
Bendeyi hâkân ider
Lâ ilâhe illallâh
Mücrimi mağfur ider
Dilleri pür-nûr ider
Mâsivâdan dür ider
Lâ ilâhe illallâh
Alçağı a'lâ ider
Re'yini evlâ ider
Vâsıl-ı Mevlâ ider
Lâ ilâhe illallâh
Eyle Kuddûsî devâm
Her zemân her subh u şâm
Di cemâl ise merâm
Lâ ilâhe illallâh
-- Ahmet Kuddusi Divanı'ndan
İbrâhim-i Havvâs buyurdu ki:
Esas âlim, ilmi ile amel edendir."
"Kalbin ilâcı beştir: Kur'ân-ı kerîm okumak ve Kur'ân-ı kerîme bakmak, mîdeyi boş tutmak, gece kalkıp ibâdet etmek, seher vaktinde ağlayıp sızlamak ve iyilerle berâber bulunmaktır."
"Bir müslüman, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ne kadar dikkat edip tatbik ediyorsa, Allahü teâlâ da onu o derece azîz eder. Diğer müslümanların kalbine de onun sevgisini verir."
"Sâdık kimseyi ya üzerine farz olan bir ibâdeti yaparken veya nâfile bir ibâdetle meşgûl olurken görürsün. Bunun dışında başka bir halde görmezsin."
"İlmin tamamı iki şeyden ibârettir: 1) Allahü teâlânın, ezelde, senin için takdir ettiği rızık için endişe etme. 2) Allahü teâlânın emir ve yasaklarına riâyet eyle."
"Başkasına el açacak duruma düşmek, müslümana yakışmaz."
"Bir kimse, baş olma sevdâsına kapılırsa, artık ibâdetten, ihlâstan sıyrıldı demektir."
"İyi insanların, bütün varlığı ile bağlı olduğu murâdı, maksadı, Allahü teâlâ olmalıdır. Doğru, sâdık, kimselerle arkadaş olmalıdır. Açlık, iyi insanın gıdâsı, ibâdet rûhunun süsüdür."
Reis olmak...
Talebelerinden biri anlatır: İbrâhim-i Havvâs hazretleri ile yola çıkmıştık. Yola çıkarken buyurdu ki: "Yol boyunca ikimizden birinin reis olması lâzımdır. Yollardaki işlerin idâresi onun elinde olacak." Ben de, "Reis, siz olun efendim." dedim. Hocam "Reis olursam, benim sözlerime îtiraz etmeyeceksin." buyurduğunda, "Peki efendim." dedim.
Yolumuza devâm ettik. Yolda bir konağa gelince "Otur!" buyurdu. Kuyudan su çekti, bana ikrâm etti. Odun getirdi, ateş yaktı. Ne zaman bir iş yapacak olduysam müsâde etmedi. "Mâdem ki reis benim, benim dediğim olacak." buyurdu. Yolda şiddetli bir yağmura tutulduk, paltosunu çıkarıp, sabaha kadar ayakta üstüme tuttu. Çok sıkılıyordum. Sabah olunca, "Keşke reis ben olsaydım." dedim. Yolumuza devam edip, hacca gittik. Hacdan sonra bana: "Evlâdım, reis olduğun zaman sana yaptığım gibi yaparsın. Reis, başkalarına hizmet ettiren değil, onlara hizmet eden, onların dünyâ ve âhiret saâdeti için çalışan kimsedir. Reis, başkalarından gelen sıkıntılara severek katlanan insandır."
Îmânın Hakîkati
Îmânın hakîkati nedir?" diye soran birisine; "Bu sorunuzun cevâbı laf ile değil, yaşayarak, görerek verilir. Şimdi ben Mekke-i mükerremeye gidiyorum. Eğer benimle gelirsen, yolculukta sorduğunun cevâbını alırsın." buyurdu. O zât diyor ki: İbrâhim-i Havvâs hazretlerinin teklifini kabûl ettim. Yola çıktık. Yolculuğumuzun her gününde, iki tabak yemek ile iki bardak su gâibden zuhûr ediyordu. Yiyeceklerin yarısını bana veriyor, diğerini de kendisi için ayırıyordu. Bir gün çölün ortasında ata binmiş yaşlı bir zât yanımıza geldi. İbrâhim-i Havvâs hazretleriyle bir miktar konuştular. Sonra atına binerek yanından uzaklaştı. "Efendim, bu gelen ihtiyar kimdi?" dedim. "Yolculuğumuzun başlangıcında bana sorduğunuzun cevâbıdır." buyurdu. Ben "Anlayamadım efendim." deyince, o da; "Bu gelen zât, Hızır aleyhisselâmdı. Seninle berâber yolculuk yapalım diye teklif etti. Allahü teâlâdan başkasına güvenmek, itimâd etmek gibi bir hâl olur, tevekkülüm bozulur diye korktuğum için, teklifini kabûl etmedim. İşte sorduğunuz îmânın hakîkatı, Allahü teâlâdan başkasına güvenmemektir." buyurdu.
Aşk’ına yandığı inci gözlerini gördü Zeyd’in gözleri..
O an geçti, Anadan-Babadan-Yârdan..
Taif’te ve Akabe’de sımsıkı tuttu ellerini..
Heyhat olamadık Zeyd’in gözleri ve elleri..
Yüreklerden taşsın
Yine, imanlar!
Itri, bestelesin Tekbir’ini;
Evliya okusun Kur’an’lar!
Ve Kur’an’ı göz nuruyla çoğaltsın
Kayışzade Osman’lar!
Naatını Galip yazsın,
Hadis-i Şerif
Bazılarınız namaz kılar ama namazının üçte biri, dörtte biri beşte biri ve hatta onda biri dahi kabul edilmez çünkü namazın bilinçsizce kılınan bölümü kabul edilmez.
ben irfanum deyû her yerde kendin atma meydânâ
el elden bilki üstündür ne lâzım uyma şeytana
Çok da mağrur olma kim meyhane-i ikbalde
Biz hezaran mest-i mağrurun humarın görmüşüz