Deprem mi kıyamet mi anlayamadığımız bir sabaha uyandık. Meğer ne acılar varmış. Meğer ne de küçük dertlerimiz varmış dedirtti o gün bana. Ve şimdi hayatta olduğum için şanslıyım. Yaşamanın, hatta ve hatta sıcak yatağında ölmenin ne kadar değerli olduğunu anladım o buz kesen havada. Ve dahi ölmüş yakınlarımın mezarının olmasının bile şükrünü yaşadım bu süreçte. Bambaşka bir bakış açım gelişti hayata. Yaşamak çok değerli. Kendimi üzüp, hırpalamayacağıma söz verdim. Ve şu anda bunu okuyan kişi sen bu dünyada olduğun için çok kıymetlisin. Değerinin farkına var olur mu? Kendini sev. Şöyle derin bir nefes al ve o nefesin kıymetini bil..