Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

evin filiz

Bir romanda okumuştum,iki insandan geriye birer insan kalırmış.
Reklam
Her şeyde yarı sarhoş,yarı baygın bir hal vardı.Her şeyden,bu sessizliğe ve baygınlığa rağmen,oluk oluk hayat fışkırıyordu.
Hayatında yalnızlıktan başka bir şey görmediği için,müthiş yalnızlığının farkında bile değildi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsanoğlu kendine yetmesini bilseydi,önemli bir sorunu çözümlemiş olurdu.
Sayfa 155Kitabı okudu
Yolcu,bir gün yolunu yitirirsen,artık eski yolunu bulmaya çalışma,yeni bir yol ara kendine.
Sayfa 101Kitabı okudu
Reklam
Birileri yoksulluk ve eşitsizliğin içinde debelenirken kimse barış içinde yaşayamaz.
Sayfa 381Kitabı okudu
Onların eylemlerinin intikamını alırsak onlarla eşitleniriz ama onları bağışlarsak önlerine geçeriz.
Sayfa 216Kitabı okudu
Sadece başarısız olmaya cesaret edenlerin büyük bir şey başarabileceğini biliyorum.
Sayfa 205Kitabı okudu
Geri dönüp yeni bir başlangıç yapamazsın ama şimdi başlayıp yeni bir son yaratabilirsin.
Sayfa 138Kitabı okudu
Reklam
Yüzündeki acıyı görebiliyordum.Yaşlı bir adam gibi görünüyordu,on bir yaşındaki bir çocuk gibi değil.
Anladım ki cesaret korkunun yokluğu değildi,bencilliğin yokluğuydu;bir başkasının çıkarını kendi çıkarının önüne koymaktı.Babam hakkında yanılmıştım.O bir korkak değildi.Biz onsuz nasıl yaşayacaktık?
Yırtıcı bir kuş kanat çırpıp duruyordu içinde.
Büyüdükçe etrafımda oluşan duvarların arasına hapsolmuştum.Özgür olmayı çok özlüyordum.Zincirlerimden kurtulup kaçmak için can atıyordum.
Reklam
"Neyim ben?" diye sordum kendime orada otururken.Tanrı'nın şakalarından biri sadece!
Hayatımda yeni bir gün diye bir şey yoktu,her gün bir öncekinin tekrarıydı,hiçbir değişiklik ya da değişiklik umudu söz konusu değildi.
Kitaplar evimizde pek sık görülmezdi.Ekmeğin daha önemli olduğu düşünülürdü.Karnımızı doyurmak zihinlerimizi doyurmaktan daha önemli bir işti.
Artık ağlamıyordum, göz yaşlarının verdiği rahatlığı bile yaşamıyordum.Butün acım içimdeydi.
Benden ya da hayattan bir şeyler eksilmişti sanki,ama hangisi olduğunu bilemiyordum.
Artık her şeyi, eğlenmeye hevesli, içi merakla dolu küçük bir çocuğun gözleriyle değil,bir sakatın, kendi derdini yeni keşfetmiş bir sakatın gözleriyle görüyordum.
Reklam
'Senin bu kadar mutlu olmana,ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler.'
Sayfa 255Kitabı okudu
"Çöldeki yabani otlar yaşar,oysa bahar çiçekleri çabucak solar.Ne zarafet,ne asalet,ne trajedi!"
Sayfa 254Kitabı okudu
Onu düşünmek bile yüreğimin kekelemesine yetiyordu.
Sayfa 146Kitabı okudu
...mutlu geçmişin kusursuzca mumyalanmış bir parçası; yaşamlarımızın dönüştüğü bu gri,boş tuvale atılan rengârenk bir fırça darbesi.
Sayfa 126Kitabı okudu