Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Eylül Cebel

Gördüklerim karşısında gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Unutmayın ki en yakın köyden bin mil uzakta bulunuyordum. Bizim küçükse ne çölde yolunu şaşırmışa benziyordu ne de yorgunluktan, açlıktan, susuzluktan ya da korkudan bayılacak gibiydi. En yakın yerleşim merkezinden bin mil uzakta, çölün ortasında kalmış bir çocuk izlenimini de uyandırmıyordu hiç. Dilimi toparlayınca: “Peki,“ dedim, “ne yapıyorsun burada?“ Alçak sesle ve çok önemli bir şey söylüyormuş gibi aynı sözleri tekrarladı: “Lütfen bir koyun çizer misin bana?”