Gel göğsüme yat okşamak istiyorum saçlarını, okşarken koklamak. Okşarken slow bir müzik aç… Işığı kıs… Düşünmeyelim hiçbir şey… Sadece düşüncesizliğe dalalım… Kar rengi bir bulut üzerinde, zamansızlıkta kaybolalım. Yalnızca ikimiz ve sıcaklığımız ve tenimiz ve kokumuz… An ve biz ve birde yaprakların hışırtısı… Susalım… Sadece fonda çalan müziği dinleyelim. Kokumu al, kokunu alayım, yalnızca sen ve biz, ikimiz… Kapat gözlerini, hayat ne güzel, bir boşlukta sallanır gibi… Romanda bir pragraf gibi… Bir aşk filminin en güzel yerindeyiz… Bir aşk romanının en güzel bölümünü yazıyoruz… Bir şiirin mısrasıyız… Bir şarkının sözüyüz… Şu an konuşmayalım, sadece bu anı yaşayalım… Aheste bir dalga gibi sahili yalayalım… Yakamoz gibi denizin üzerine dağılalım, ipil ipil… Uzaktan bir müzik sesi duyalım, bir aşk nağmesi misal… Bir şairin kaleminde olalım, dağılalım mısralara… Martılara simit atalım kimi zaman, gülüşerek… Kimi zaman ise bir güvertede sessizce yıldızlara bakalım. Uzak ve gizemli… Sessizliğimle Dans
İnsan üretmeden tüketen tek yaratıktır. Süt vermez, yumurta yumurtlamaz, sabanı çekecek gücü yoktur, tavşan yakalayacak kadar hızlı koşamaz. Gene de tüm hayvanların efendisidir.
"Ne olurdu, sade ve sakin bir hayat arkadaşım olaydı. Fakat benim, tamamen benim olaydı; her gün yanımda, gecelerin bana çocukluğumdan beri verdiği âciz bir korkuyla sokulduğum göğüs, sabahleyin yanımda uyanan gözlerin derinliği hep benim, hep benim olaydı."
s. 137
