Artık hiçbir şeyi beklemiyor,sadece yılların verdiği bir alışkanlıkla,pencerelerinden ışık sızan evlere bakarak,böylesi evlerde yaşandığını sandığı mutlu hayatlara imreniyordu.
Ömrünü yanlışlarının doğru olduğunu iddia etmekle,olmadığı bir adam olabilmek için kendi halinde bir kadını ezmekle tüketmiş bir adamın devamı,zavallı bir kopyasıydı.İçi iki kere ezildi.
Sadece tutkuları erdemlerinden daha güçlü olduğu için bir araya gelen bir çiftin hayatında kalıcı mutluluğun ne kadar az mümkün olabileceğini ise kolaylıkla tahmin edebiliyordu.