moon light
@Fatma_0134
Hemşire
426 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Umut , " oh , hala ayaktayım" der. Keder ise " bir gün mutlaka öleceğim" diye kararır. oysa hüzün , ruhun " Bir gün mutlaka öleceğim ama neyse ki hâlâ hayattayım" fısıltısıdır..
Hatıralarını alsan insandan geriye ne kalır..?
Gönül Dağı
Okur Takip Önerileri
Çeşmenin suyu akıyordu, nehrin suları akıyordu, gün geceye akıyordu , şehirdeki yaşam ölüme akıyordu; adeta böyleydi, zaman ve devran kimseyi beklemezdi..
İki şehrin hikayesi
"Ekşi elmalar"
“ -Sonunda kavuşmuşlardı, geçmişin de geleceğin de bir ehemmiyeti kalmamıştı.. Mutluydular ve şimdiden başka zaman yoktu..
..İşte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır , omzumuza dokunmak içini elini çoktan ileri doğru uzatmıştır , bizlerse hâlâ, geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz.
Umut..
Zoru kolay, uzağı yakın eden,
Karanlığı aydınlatan, acıyı hafifleten,
ölümü unutturup suçları bağışlatan UMUT...
İyilik de kötülük de bulaşıcıdır, devamlılık gösterir.
Kötülerin içinde iyi olmak kadar, iyilerin içinde kötü olmak da zordur.
İyiliklerin en güzeli UMUTTUR.
önce biz başlayalım düzeltmeye.
Sevmediklerimizi sevmeye,
Saymadıklanmızı saymaya,
Suçladıklanmızı bağışlamaya.
Belki bir gün kendimizi de bağışlarız.
Dünya işte o zaman bizim düşlediğimiz gibi olur.
Bu düşün çok geç kalmaması dileğiyle....
Gülseren BUDAYICIOĞLU
İnsan
İnsan olamadan , insan olmanın ne demek olduğunu dahi anlamadan sürülüyordu yaşamdan. Anlamsızlıklar içinde büyüyor, okul denen işkencede ruhu kırılıyor , acımasızca öldürülen hayvanlarla yada vücuda asla girmemesi gereken kimyasallarla beslenip her lokmada lanetleniyor ve ne için var olduğunu , yaratılışının ana konusunu dahi anlamadan toplum denilen bu hapishanenin içinde eriyip gidiyordu .
Herkesin yaşadığı tüm anlardan oluşan parçaların bütünü neydi?
Bütün bizdik. Yaşadığımız, yaşamayı seçtiğimiz herşey bizdik . Seçimlerimizdik biz. Girmeyi seçtiğimiz kapı , yürümeyi seçtiğimiz yolduk...
Kuvayı milliye, namuslu bir insanın yastığının altındaki tabancaya benzer ;
Namusunu korumak için herhangi bir ümit kalmadığı anda, hiç olmazsa intihar etmeye yarar ..
Mustafa Kemal Atatürk