Alışdıqdan sonra ilk günkü həyəcan,özəl və isti münasibət qurulmur. Yaşamımı Gregor kimi dəyişdirib, otağı bir mağaraya çevirib, insan yaşantısına aid hər şeyi unutmaq istəyirəm.
Alışqanlıqlardan və monotonluqdan yorulan insan fərqli həyat və yaşantını diləyir. Bir böcəyə çevrilmiş Gregor kimi ilk vaxtlar o cismlə çətin olsa da alışmaqla hər şey normal qəbul edilir və insani xüsusiyyətlər azalır. Sevgi isə çox zamanlar dəyişimi qəbul etməyə,onu normallaşdırmağa yetmir. Bu əvvəldən tam deyilsə daha da çətinləşir vəziyyət və yük kimi qəbul edilərək ondan qurtulmağa çalışılır. İnsanlar qarşısında sürətli olaraq müxtəlif məsuliyyətlər yerinə yetirən və hər hansı tərslikdən, yada istəyərəkdən bu məsuliyyətlərə,istəklərə son verdikdə toplum içərisindən bir yolla çıxdaş olunur,təkliyə məhkum edilir.
