Sonuçta kıza demeye getiriyordu ki öyle şair, filozof, hünerli olan adamların en büyük bahtiyarlığı kendi fikir ve zekâ mahsulü olan şeylerin mükemmelliğini görmekten ibarettir, yoksa dünyada yaşamak ve hem de güzel yaşamak gibi asıl bahtiyarlığın ne demek olduğunu bilmezler.