Her şeyin başlangıcı bu andı ama birçok başka durumda olduğu gibi, bunu başlatan o esnada farkında değildi...
Sayfa 1
Ben dünyanın bir parçası olmaktan bu denli yorulduysam dünyanın kendisi ne haldedir kim bilir...
Sayfa 248
Bilmem. Bazen yürürken gördüğüm insanların yüzyıl sonra bu sokaklarda olmayacaklarını düşününce, her șeyin ne kadar geçici olduğunu anlıyorum. Binaları, asırlara meydan okuyar
ağaçları ve hatta șu gemileri kıskanasım geliyor. Çünkü dünyada bizden fazla barınacaklar. Düşündükçe gülüyorum ama en çok biz insanlara merhamet duyuyorum böyle anlarda. Nasıl da
zayıfız.
Hem varız hem yok.
Hem ölüyüz hem diri.
Hem hayaliz hem hakikat.
Hem ruh hem beden.
Hem keder hem mutluluk...
Sayfa 58
Okur Takip Önerileri
Hayatımız nedir? Ebediliğe nispetle bir hiç, uzun zamanlara nispetle bir an...
Sayfa 111
Kalbindedir evladım, kalbindendir... Aldatıcı bir kum sanatıdır kalbin , bazen bir günü bir ay kadar uzun, bazen bir ayı bir gün kadar kısa eder.
Sayfa 196
Pervane olana , mumun ayağı dibinde canını feda etmek düşer...
Sayfa 181
Ask baştan sona sır değil midir zaten efendim? Her kelimenize kalbimiz mezardır.!
Sayfa 88
Hayat devam eder , zaman geçer, insanlar gider bazen geri gelmezler hatıralar kalır.....
Sayfa 76
Bilincini yitirecegini sandı. Ayakları bedenini taşımakta zorlaniyordu. Kalabalığın uğultusu hissetti. Sendeledi. Elindeki kazmayı yere dayayıp yaşlandı. Derin bir nefes alıp ne yapacağını düşündü. Yanılıyor muydu? Hayır hayır oydu. Yirmi yıldır aradığı gözler... Dumanlı koyu mavi gözler.......
Sayfa 15
"Sözünü bitir, kimse yeter demeden!"
Sayfa 214
" işte benim için dünyanın tüm elmaslarından daha değerli, bana tüm yorgunluklarımı unutturan iki damla yaş." dedi.
Sayfa 210
"Elmas dediğiniz alt tarafı saf bir karbondur." dedi genç mühendis bir gün ona." Billurlastirilmis kömür parçasından başka bir sey değildir. Sıradan bir kör parcasi gibi yanabilir ve hatta ilk kez bu yanicilik özelliği onun gerçek doğası hakkında şüphe uyandırmasın.
Sayfa 30
Her savaş insan elinin işidir ve her savaş, içinde bu basit ilkel gerçeği öğrenen herkes için bir trajedidir...
Sayfa 235
Kötülüğün bedelini kaçınılmaz olarak iyilik öder...
Sayfa 84
Ama gökler ne fısıltıları ne de çığlıkları duyar...
Sayfa 36