Gamze SARIYERİ
@GamzeSry
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
İzmir
14 Ağustos 1998
14 okur puanı
Haziran 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
“Bazı insanlar bizim adımıza bütün kararları veriyor.”
Sayfa 16 - TudemKitabı okudu
Geleceğe ya da geçmişe, düşüncenin özgür olduğu, insanların birbirinden farklı oldukları ve yapayalnız yaşamadıkları bir zamana; gerçeğin var olduğu ve yapılanın yok edilemeyeceği bir zamana : Tekdüzen çağından, yalnızlık çağından selamlar !
Sayfa 38Kitabı okuyor
İnsanlık kalıtı, sesini duyurarak değil, akıl sağlığını koruyarak sürdürülüyor.
Sayfa 38Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
kimsenin duymayacağı bir gerçeği dile getiren, kimi kimsesi olmayan biriydi..
Sayfa 37Kitabı okuyor
Geçmiş yok olup gitmişti, geleceği düşlemek olanaksızdı..
Sayfa 36Kitabı okuyor
“Bir gün karanlığın olmadığı bir yerde buluşacağız.” demişti. Bir açıklama gibi …
Sayfa 35Kitabı okuyor
aklından geçeni yapmadı, çünkü bunun bir işe yaramayacağını biliyordu..
Sayfa 27Kitabı okuyor
“Ne düşündüğünü, ne hissettiğini çok iyi biliyorum. Ne kadar aşağıladığını, ne kadar nefret ettiğini, ne kadar tiksindiğini biliyorum. Ama merak etme, yanındayım !”
Sayfa 27Kitabı okuyor
Duygularını gizlemek, aklından geçenleri yüzüne yansımasını önlemek, herkes ne yapıyorsa onu yapmak, içgüdüsel bir tepkiydi..
Sayfa 27Kitabı okuyor
Nefret, ikinci dakikasında tam bir cinnete dönüştü..
Sayfa 24Kitabı okuyor
Gelecek ya şimdiye benzeyecekti, ki o zaman ondan haberi bile olmayacaktı ya da şimdiden farklı olacaktı, ki o zaman da içinde bulunduğu durumun hiçbir anlamı kalmayacaktı ..
Sayfa 17Kitabı okuyor
Kalemi mürekkebe batırdıktan sonra bir an duraksadı. İçinde bir ürperti dolaştı. Bir başlasa, gerisi gelecekti..
Sayfa 17Kitabı okuyor
Aslında hiçbir şey yasadışı değildi, çünkü artık yasa diye bir şey yoktu..
Sayfa 16Kitabı okuyor
Çocukluğundan geriye, belli belirsiz, silik, bir görünüp bir kaybolan bir dizi resimden başka bir şey kalmamıştı.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Çıkardığınız her sesin duyulduğunu,karanlıkta olmadığınız sürece her hareketinizin gözetlendiğini varsayarak yaşamak zorundaydınız; zorunda olmak ne söz, artık içgüdüye dönüşmüş bir alışkanlıkla öyle yaşıyordunuz..
Sayfa 13Kitabı okuyor
