Karanlığın tam ortasında duruyorum.
Bir umut ışığı arıyorum.
Yolumu aydınlatmaya yarayacak bir damla ışık.
Öylece bakıyorum uzaklara çok uzaklara.
Asılı kalmış bir lamba gibi,
Ne kadar sürdü bu yanlızlık bilmiyorum .
Taki, bir el gelip omuzuma dokunup, bir damla umut olana dek.
Unutmayın, umut her daim vardır.
Yaşamak için o bir damla ışığı sakın kayıp etmeyin... S.Ş.
Yaşamak Güzel Şey.... Nâzım Hikmet...