Bir yudum su insana neler yapabilir, görüyorduk. Artık her şeyin değerini daha iyi anlıyorduk. Belli evimizde, gürültülü şekilde akan ve kısmaya zahmet etmediğimiz o musluk suyuna, kimi zaman bardağın dibinde kalarak döktüğümüz o suya şimdi deli gibi muhtaçtık. Hayatımızın şirazesi bir anda kaymıştı ve hiç aklımıza gelmeyecek bir şey olmuş, bir enkazın altında kalmıştık ve su diye inliyorduk.
************************************************
"İnsanlar olarak böyleyiz değil mi?" Melodi'nin sesi kısıldı ve fersiz gözlerle yüzüme döndü. İkimiz de yan yana, metronun ortasında yatıyorduk. "Vaktimiz olduğunu düşünerek her şeyi erteliyoruz. İyiliği, mutluluğu, sevinci, sevdiğimize onu söylemeyi... Fakat zamanımızın az olduğunu bir şekilde öğrendiğimizde o küçük zamana çaresizce her şeyi sığdırmaya çalışıyoruz. Keşke biraz içimizden geldiği gibi yaşasak."