A.H.F
@Gelincikcicegii
Aişe Hümeyra
İyiyim desem yalan olur, kötüyüm desem inancıma dokunur. En iyisi şükre vurayım dilimi, belki o zaman kalbim kurtulur.
12 Ocak
76 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor.
Şükrü Erbaş
Bazen sadece bir nasılsına ihtiyaç duydum. Gerçekten... Hastane köşesinde tek başıma ağladığım, acımı kendimden bile gizlediğim ama içim yanerken güldüğüm o kadar çok an oldu ki. İçimi yakan şeyler olmasına rağmen birilerine iyi gelmeye çalıştım. Yürümeye mecalim yoktu ama koştum... Yetişemedim, yetemedim ama denedim. Üzüldüm, kırıldım...
Okur Takip Önerileri
Şiirler hep seni mi anlatır?
Rüzgar kokunu getirmek için mi eser?
Her geçen günde derinleşiyorsun içimde...
Kalbime hüzünsün, gözyaşısın...
Gülüp geçtiğim ne varsa,
Durup ağladığımsın...
Durup durup saplandığımsın.
Sevmekte değil bu, biliyorum.
Çok daha fazlası,kalbime de fazla...
Yüreğimde taşımak seni
Hatta yüreğimin sen olması...
İçimdeki kuşlara kanat oluşun,
Kanatlarına yara oluşun...
Durup gülümseyeşinde,
Durdu zaman...
Ve ben senin olmadığın her an
Birbir eksiliyorum,
Eksilmeme rağmen
İçimde çoğalman neden?
Seni düşünsem kaç yazar artık...
Nur içinde yatsın kırılan o heves
Cahit Zarifoğlu
Tükendi galiba sözler, gülüşler...
Akşam üstü rüzgarda savrulurken umutlar,
Yüreğime batan can kırıklarından akan kanlar,
Kırgınlıklarımda dolaşan hayaller...
Tükendi galiba...
İçimdeki umut, yaşama sevinci...
Doğan güneşin yeni yaralarla gelişi,
Hüznün dem vurup gitmeyişi,
Batan geminin sonsuz beyleyişi...
Tükendi galiba...
Her şey
Herkes
Ve ben...
... fakat gülüşlerimdeki solgunluğu, yüreğimdeki yorgunluğu anlatamam.
Zamanla öğrenmeye başladığım şeyler oldu... Bazı acıların ne kadar derin izler bıraktığı, bazılarının açtığı yaraların iyileşmeyeceği,eksikliklerin dolmayacağı, yakınken uzak oluşların acıtmasının azalmayacağı... Sevmenin ve sevilmenin ne kadar kıymetli olduğunu öğrendim. Bir kişiye heba etmemek gerektiğini de. Güzel şeylerle yad etmek için kalbimi daha fazla kırmamayı da. Ehline denk gelmeyen,dengine verilmeyen her şeyin heba olacağını da öğrendim. Kırılarak, ağlayarak...
Fark ediyorum ki eski neşem yok. Kırgınlıklarım,affedemeyişlerim,uzak oluşlar...
