Hepimiz, hayatta bir çok şey ile imtihan ediliriz ama çok az kişi bu imtihanların bizleri olgunlaştırmada payı olduğunu bilerek hareket eder. Çünkü kitapta da bahsettiği gibi "insanız ve zayıf yaratılmışız. Belki de bu yüzden olaylar karşısında dik durmak yerine kendimizi dünyanın sonu gelmiş gibi bırakmaya hep bir meylimiz var.
Peki ya silkelenmenize yardımcı olacak o ses, o güç sadece kitap karakterlerinde oluyorsa ne olacak ?
Ömrünüzün sonuna kadar yas tutup hayatı kendinize zehir mi edeceksiniz?
Elbette hayır cevabınızın ağır bastığını umut ederek devam ediyorum o halde.
Evet gönül ister ki böyle zamanlarda herkesin bir "vaveyla'sı olsun. (Okuyunca çok daha iyi anlayacaksınız.) İçinizde bulamadığınız gücü size o kazandırsın, sürekli somut şeylere yorduğumuz mutluluğun aslında maneviyata odaklanıldığında anlamlı ve güzel olduğunu bizlere hatırlarsın ancak her zaman yanımızda böyle bir güç bulamayabiliriz ya da yanı başımızda duran "vaveyla'yı farketmiyor olabiliriz... bakış açısı herşeydir diyerek kitabın bende bıraktığı huzurla alıntılara geçiyorum.
