“ Ben de mutlu olmak istiyorum. Bir kereliğine de olsa omuzlarımda hiçbir yük olmadan dünyanın güzelliğini hissedebilmek istiyorum. Bir kez olsa yeter! ...”
Aklına gelen her yeni düşünce yarasını az daha deşiyor, kanatıyordu. Sanki kafatası açılmıştı da açıktaki beynini kırmızı kurtçuklar kemiriyordu. “Neden bunlara katlanmak zorundayım?” dedi kendi kendine.