İnsan kendine yakalanır, insan kendinden yaralanır.
Ah kendimden bi’ çıksam, koşsam koşsam ve atlasam.
Deniz alsa, balık sevse, evinde misafir etse.
Sussam, sussam, balık sussa.
Öpse ve de koklasa.
Sakin ol evladım diye,
Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi?
Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
iyi geceler değerli kent dinleyenleri, kaybedenler kulübü burası.
aşık olmak çok anlık bir şey.
birden her şeyin çok parlak göründüğü,
birden en pastel renklerin bile ısınmaya başladığı,
birden tüm yemeklerin çok daha lezzetli olduğu bir an bu.
insan karar vererek aşık olmaz. sadece bir bakar olmuş.