Farabi insanın beden, akıl ve ruhtan oluştuğunu, kendi özünü tanıması için önce Allah’ı tanıması gerektiğini savunur. Ardından da insanın her daim üretim ve bilgiyle iç içe olması gerektiğini de söyleyerek kuranı kerimde de zikredildiği gibi ‘İnsan başıboş, sorumsuz bırakılacağını mı sanır?’ ayetine atıfta bulunarak, insanın yeryüzünde başı boş kalacak bir varlık olmadığını, zamanın boş işlerle heba edilemeyecek kadar kıymetli olduğunu söyler.