Gülşah Aysan
@Gulsahaytacc
Hatay
11 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
93 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
O biliyordu ki insanın içinde bir kurt varsa, o kurt kolay kolay ölmez, uyur uyur uyanırdı.
Davranışlarını beğenmediği insanlara, en üst köşede oturak olsalar da yüz vermezdi. Herkes ondan ürker, o ise kimseden ürkmezdi. Sevdiğini gerçekten severdi. Sevmediğini sever gibi görünmezdi. Özgür yaradılışı olduğu için tek tek insanlara baş eğmezdi. Zorbaların sataşmalarından, lafçıların başa ekşimelerinden çekinmezdi. Başkalarının, dilsizler gibi, birbirlerine işaretle anlattıkları korkunç işleri o, uluorta söylemekten kaçınmazdı.
Mor cepkeni bilirsin, biz Yörük kadınlarının erkeğe karşı kullandığı tek silahı, özgürlüğüydü. Bir genç kızın çeyizinin altına ilkin'mor cepken ' yerleştirilirdi. Maviye yakın mor renkli , yumuşak kumaştan yelek gibi kesilmiş, dikilmiş, kenarları sarı simlerle işlenmiş bir yelekti...
Kadın zorla evlendirilmişse, kocasını sevmiyorsa, ihanete uğramışsa, kendince uygun zamanı kollar, mor cepkeni giyer çıkardı dışarı. Herkesin görebileceği yere, dam üstündeki yuvak taşının üstüne otururdu. O zaman akan su dururdu. İnek sağan, yün eğiren, kilim dokuyan eller dururdu. Yaşlı masal anaları, doğum ebeleri, işlerini güçlerini bırakarak mor cepken giymek zorunda kalan kadının çevresini alırlardı. O arada çevrede düğün, davul eğlence varsa hepsi susardı. Çünkü evli kadının mor cepken giymesi ölüm gibi bir şeydi.
Mor cepken giyip dışarı çıkan kadının kocası evinden dışarı çıkamazdı. Boşanırsa, ona kimse kızını vermezdi.
