Nietzsche, “Kutsal kitaplarda çokça adı geçen 'şeytan', gerçek dünyada size ahlak dersi veren bir yobazdan başka bir şey değildir." diyor ve ekliyor: "Kim namus ve ahlak şövalyeliği yapıyorsa, bilin ki en namussuzu odur.'"
Schopenhauer “Kendimizin dörtte üçünden, başkaları tarafından sevilmek için yoksun kalıyoruz.” demişti. bu yüzden kendisi dört dörtlük bir yalnızlık yaşadı.
Freud diyor ki; “İtiraf edilmemiş hiçbir his asla ölmez.” Bu böyledir. Bilinçaltı dediğimiz çöplük, tamamen ertelenmiş, bastırılmış hislerle doludur. Hepsi,orda öylece nefes alır ve bekler. En alakasız zamanı; rüyaları ve mutlu anları mesela. Söylemeli bekletmeden her şeyi, şu an
Nietzsche, üniversitelerin insanlığı öldürdüğüne hatta onları kuru bir akademik askere dönüştürdüğüne inanıyordu. Bu düşüncesini Mark Twain şöyle destekledi: “Ben zeki doğmuştum. Beni eğitim mahvetti."