Kanuni Sultan Süleyman
Kanuni Sultan Süleyman'ın yazmış olduğu en meşhur şiir. Hastayken yazmıştır.
Halk içinde mu’teber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi
Ko bu ayş u işreti çün kim fenâdur âkibet
Yâr-ı baki ister isen olmaya tâat gibi
Olsa kumlar sağışınca ömrüne hadd ü aded
Gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sâat gibi
Saltanat didükleri ancak cihân gavgâsıdur
Olmaya baht u saâdet âlem-i dünyada vahdet gibi
Ger huzûr itmek dilesen ey Muhibbî fâriğ ol
Varmıdur vahdet makâmı gûşe-i uzlet gibi
KANUNİ SULTAN VE ŞEHZADE BEYAZIT
Şehzade Beyazid Babası Kanuni ye kendisini affetmesi için şiir şeklinde bir mektup yazar. Babasindan da aynı şekilde karşılık bulur.
Ey serâser âleme sultân Süleymânum baba,
Tende cânum cânımın içinde cânanum baba, Bâyezidine kıyar mısıin benüm cânum baba? Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.
Enbiyâ ser-defteri ya’nî ki Âdem
Okur Takip Önerileri
HÜRREM SULTANA
Bu Şiir Kanuni Sultan Süleyman tarafindan Eşi Hürrem Sultana yazılmıştır
Celîs-i halvetim, varım, habîbim mâh-ı tâbânım
Enîsim, mahremim, varım, güzeller şâhı sultânım
Hayatım hâsılım,ömrüm, şarab-ı kevserim, adnim
Bahârım, behçetim, rûzum, nigârım verd-i handânım
Neşâtım,işretim, bezmim, çerâğim, neyyirim, şem'im
Turuncu u nâr u nârencim, benim
AŞK VE MAHREM
Yâr ile hem-halvet ol cisminde cânın duymasın
Hâlet-i aşkı hikâyet kıl zebânın duymasın
Ger dile bir nâvek ursa ol kemân-ebrû sakın
Zahm-ı tîrin görmesin bağrında kanın duymasın
Kâkülünde nice yıl dil mürgü kılsın nâleler
Ârızında turra-i anber-feşânın duymasın
Hâkte olsun Hayâlî sayenin hem-sâyesî
Bile seyrân eylesin serv-i revânın
A Ş I K L A R
Cihân-ârâ cihân içindedür arayı bilmezler
O mâhîler ki deryâ içredür deryâyı bilmezler
Harâbat ehline dûzah azâbın anma ey zâhid
Ki bunlar ibn-i vakt oldu gam-ı ferdâyı bilmezler
Şafak-gûn kan içinde dâgını seyr etse âşıklar
Güneşde zerre görmezler felekde ayı bilmezler
Hamîde kadlerine rişte-i eşki takub bunlar
Atarlar tîr-i maksûdu nedendür yayı bilmezler
Hayalî fakr şâlına çekenler cism-i uryânı
Anunla fahr ederler atlas ü dîbâyı bilmezler
HAYALİ BEY 1500 / 1557
Çocukluk
Içimdeki ezilen çocuğun hıçkırıkları geçen zamana dair dinmedi .
Cebimdeki maddiyat , geçmişteki yoksulluğumu unutturmuyor .
Bir dondurmanın , bir şekerin özlemi ile büyüyen bu çocuk , geçmişin bir kösesin de öyle masum , öyle tırsak bir şekilde sinmiş bir köşeye , elinden tutup kaldırılmayı bekliyor .
Geçmiş bizim çocukluğumuz değil , geçmiş bizim gelecekteki olgunlugumuzdur.
Rıdvan ÖZKURT
Sonsuz Aşk
Bir kadın tanıdım daha önce hiç karşılaşmadığım.
Bir kadın tanıdım daha önce görülmemiş bir güzelliğe sahip olanı.
Bir kadın tanıdım zihnime kelepçe vuranı.
Bir kadın tanıdım yıldızlar semâ da iken anılarım da yer alanı.
Bir kadın tanıdım daha önce eşi benzeri yok olanı.
Ve bugün çok üzgünüm bu kadın beni terk etti.
65 yıl sona eren büyük bir harebeyim geriye kalan.
O , öldü ve ben de öleceğim o mutlu anı sabırsızlık ile bekliyorum.
Taki tekrar ve sonsuz aşkıma kavuşana dek.
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Geceye benzer gözlerin , derin ve sessiz.
Tenin karanlığın gün ışığına hasreti gibi .
Soğuk ve beyaz tıpkı ay 'ın güzelligi eşliğinde.
Sen sevgili güneşe uzak kalmış güzelliğin ile bir çocuğun yarına olan umudu gibi umutsuz ve MUTSUZ.
Kader bize her zaman iki seçenek sundu üçüncü hiç olmadı biz zoru seçmek zorunda kaldık kolayını bize anlatan olmadı ....
Harika
Aysun
@a3d1
·02 Temmuz 2021 07:33
Yaşamak bu yangın yerinde
Her gün yeniden ölerek
Zalimin elinde tutsak
Cahile kurban olarak
Yalanla kirli havada
Güçlükle soluk alarak
Savunmak gerçeği, çoğu kez
Yalnızlığını bilerek
Korkağı, döneği, suskunu
Görüp de öfkeyle dolarak
Toplanıyor ölü arkadaşlar
Her biri bir yerden gelerek
Kiminin boynunda ilmeği
Kimi kanını silerek
Kucaklıyor beni Metin Altıok
"Aldırma" diyor gülerek
"Yaşamak görevdir bu yangın yerinde
Yaşamak, insan kalarak"
Ataol Behramoğlu
