Elvann
@HISSSS
Zafer, "Zafer benimdir" diyebilenindir. Başarı ise, "Başaracağım" diye başlayarak sonunda "Başardım" diyebilenindir.
öğrenci
50 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ah, kardeşim! Umutlar ne kadar boş çıkmış, hayaller nasıl yıkılmış!
İnsan, yarınlar için yaşattığı umuttan neden asla vazgeçemez?
İnsanoğlu yarınlardan umudu kesince, beklemenin boş olduğunu anlayınca arkaya dönüp dünlere sarılmak, tutunmak ister. Ve iç dünyasını şöyle teselli etmeye çalışır: Varsin yarınlar olmasın. Benim en tatlı umutlarla bezediğim dünlerim var ya, yeter onlar bana. Hepsini birer birer anıp yeniden yaşarım. Sevinçleriyle gülüp acılarıyla ağlar, ateşleriyle yanarım. Sevinçleri gibi acıları, ateşleri de geride kalan birer yalan olmuş, birer düşmüş. Olsun! O düşlerle gene eğlerim gönlümü... Böyle der içinden, der de içini tam olarak teselli edemez. Hakiki teselliyi yine yarınlardaki umutlarda arar.
Gece derim ki sabah erken kalkayım da gündoğumunu izleyeyim. Sabah olur, gün doğar, ben hâlâ yataktayım. Gündüz derim ki gece olsun da biraz mehtapta dolaşayım. Gece olur, ben odamdan dışarı adım atmam. Aslında niye yatıyorum, niye kalkıyorum, buna benim de bir yanıtım yok.
Okur Takip Önerileri
Nasıl oluyor da insanı mutlu eden bir şey, aynı zamanda yıkımının da nedeni olabiliyor?
Biz insanlar sürekli ilk izleri değerli buluruz.
Sanırım ölmek, hayatın türlü cefalarına göğüs germekten daha kolaydır.
Keyifsizlik de uyuşukluğa benzer; çünkü o da bir tür uyuşukluktur. Üstümüze böyle bir uyuşukluk çöktüğünde, birazcık çabalayıp kendimize oyalanacak bir şey bulduğumuzda kolayca çalışmaya ve bunda gerçekten bir keyif almaya güç buluruz.
İnsanların birbirleriyle didişmeleri benim canımı epeyce sıkan bir konudur. Ancak bundan daha çok üzüldüğüm konu, kalplerinin her eğlenceye karşı açık olması gereken genç insanların, bir daha ele geçmeyecek olan gençlik günlerine ahmakça şeylere dertlenerek geçirmeleri, iş işten geçtikten sonra da anlamsızca dövünmeleridir. Ben İşte buna çok üzülürüm.
Elvann tekrar paylaştı.
Bir gün çok bunalırsanız denizin dibinde yosunlara takılmış gibi soluksuz...
sakın unutma gökyüzüne bakmayı. Gökyüzü senindir gökyüzü herkesindir 
Zülfü Livaneli
Elvann tekrar paylaştı.
Farkına varamadığımız ve farkına varamayacağımız sonsuz sayıdaki evrenden rastgele bir tanesinde yaşayan basit bir canlı…
Elvann tekrar paylaştı.
Gökyüzüne baktıkça kafamız daha çok karışıyor...Sanki bu evrene ait değilmişiz gibi.
Elvann tekrar paylaştı.
Gönülce düş bir yola,
Bir gönülce kapı aç!
Sen sen ol, verme mola
Senden kurtul, sana kaç!
Feyzi Halıcı
Elvann tekrar paylaştı.
Bizi aşağı çeken hep en yakın dostlarımız değil midir?
Sayfa 503 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Elvann tekrar paylaştı.
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
