Hacer Demir
@HacerZehra
İnşirah, sevinç ve esenlik yurdu özlemiyle bin selam güzel olan her şeye.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni
Dokuz Eylül İlahiyat Fakültesi
7 Kasım
13 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bu risalemi kıraat eden ihvanımdan rica ve niyaz ederim ki, Allah ve Resulullah aşkına bu biçare dervişin akıbetinin hayır olması, iki cihan saadetine mazhar olması için dua buyursunlar. Dahi nice hayırlı dualarda bulunmalarını ümid etmekteyim. Bana dua eden kardeşlerimin din ve dünyalarının mâmur ve âhir ve akıbetlerinin hayırlı olması ve cümle maksudlarına vasıl olmalarını niyaz ederim. Amin yâ Mu’in, bi hürmeti Seyyidil Mürselîn…
Malûmunuz olsun ki, bu risalenin muharriri abd-i fakir serzâkiran-ı Koca Mustafa Paşa Derviş Ahmed Peşkârîzâde, Allah’ın inayetiyle ve evliyaullahın sayesinde 1206 (Hicri) senesinde, merhum Mollacıkzâde İshak Efendi Hazretlerinin oğlu Mehmed Ataullah Efendi Hazretleri Medine-i münnevvere kadısı iken onun maiyetinde tamam bir sene o mübarek şehirde mücavir (Resulullaha komşu) olarak yaşadım. Ve bu beldenin her bir hakikatine vakıf oldum. Kimini bizzat kendim gördüm, kimini başkalarından dinledim. Bu öğrendiklerimi kaleme alıp din kardeşlerime de duyurmak istedim; ta ki, okuyan ihvan (kardeşler) aşk ve muhabbete kapılıp ziyarete gayret etsinler. Oralara gitmeye muvaffak olanlar yahut şu risalemi okuyup manevi bir zevk duyanlar, bu esnada bol bol Salavat-ı Şerife getirenler bu biçare Derviş Ahmed’i de yad etsinler, hayır duada bulunsunlar. Cenab-ı Mevla risalemi okuyan kardeşlerimi yakın bir zamanda o mukaddes diyarın ziyaretiyle sevindirip şereflendirsin…
Okuyucularımıza sunduğumuz bu risale bundan iki yüz sene kadar önce, Medine’de, bir sene kalmış olan Derviş Ahmed Peşkarî’nin hatıralarıdır. O devirde Medine Osmanlı Devletinin hudutları içindeydi. O günlerde, Kutlu Peygamber Camii ve türbesi nasıldı?. Oralarda nasıl hizmet edilirdi?… Nasıl namaz kılınırdı?… Müslümanların bu yerlere karşı olan saygı, sevgi ve tazimleri ne derecedeydi?… Ne gibi edebler, merasimler, adetler vardı?… Derviş Ahmed Peşkarî bunları bir risale haline getirmiş ve ismine de «Tayyibetü’l-ezkâr» (Tatlı Hatıralar) adını vermiştir. Tayyibetü’l-Ezkâr risalesini Osmanlıcadan günümüz Türkçesine aktararak, okuyucularımıza sunuyoruz. «Tatlı Hatıralar» ı manevî zevk duyguları içinde okuyacaklarından eminiz.
Ubeydullah Küçük
"sırtımda hemen dağ! dibimde gün batımında çakalların sesi duyulan vadi uzanıyor... orada, uzaklarda denizi görebiliyordum.. ufka doğru dar ve uzun bir yol gibi uzanan denizi..!"
Sayfa 247Kitabı okudu
