Mai ve Siyah
Birden, bu siyah gecenin karşısında aklına bir başka gecenin hatırası geldi.
Ta hülya hayatının başlangıcında, ümitlerinin parıltılı zamanında tepebaşı Bahçesi'nde Haliç'e bakarak seyrettiği mai gece ile o bârân-ı elması hatırladı.
Gözlerinin önünde o mai gece ile bu siyah gece karşı karşıya geldi: Mai ve siyah.
Sayfa 486 - Dekalog yayınları- Halid Ziya UşaklıgilKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
zehir
Çocukken haftalar bana asırdı;
Derken saat oldu, derken saniye...
İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:
Sonum yokluk olsa bu varlık niye?
Yokluk, sende yoksun, bir var bir yoksun!
İnsanoğlu kendi varından yoksun...
Gelsin beni yokluk akrebi soksun!
Bir zehir ki, hayat özü fâniye...
Sayfa 310 - Necip Fazıl Kısakürek *son şiiriKitabı okudu
