Hayatımızın derin bir gölde sessizce yansıması niçin yetmez bize?
Sayfa 88 - folKitabı okudu
Fakat çok şey olmanın katı inancını yitirdi o, demek ki bütün çılgın hayatı boş gururdan iflah olmaz bir şekilde sürüp gidiyor...
Sayfa 74 - folKitabı okudu
İnsanlar, kendi zihinsel yetersizliklerinden, kendi ihtirasları yüzünden meydana gelen bir başarısızlığın farkına varırlarsa, bunu, alınlarına önceden yazılmış gibi, geçmek zorunda oldukları bir sınav ya da manevi bir suçun cezası gibi düşünerek kendilerini böylece daha önemli kılarlar ve düşüncede benzerlerinin üstüne çıkarlar. Gururlu günâhkar hiçbir dinsel mezhebin yabancısı olmadığı bir çehredir.
Sayfa 70 - folKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
si fallor, sum
Yanılgı hayvanlardan insan yarattı. Bakalım hakikat insandan bir hayvan yapabilecek mi?
Sayfa 51 - folKitabı okudu
'Bir şeyden hoşlanmaktan' sözedilir, aslında doğrusu, bu şey aracılığıyla kendinden hoşlanmaktır.
Sayfa 26 - folKitabı okudu
İnançlar, hakikat düşmanları olarak, yalanlardan daha tehlikelidir.
Sayfa 42 - folKitabı okudu
...aptal bir surata hukuken uygun olan kanıt sıkı bir yumruktur.
Sayfa 30 - folKitabı okudu
i walk - because i can't crawl, or fly-
yürürüm - çünkü sürünemem, uçamam da-
Sayfa 103 - metis, 2020Kitabı okudu
Beylerbeyi Çakarı yerliyerinde. - Ben neredeyim?...
Sayfa 108 - metis, 2020Kitabı okudu
TR
Hiçbirşey insanları durdurmuyor : bir yaşam biçimine girmişlerse bir kez, ne olursa olsun, yaşamlarındaki yerlerinin çok farklı olması; hatta, yaşamlarını toptan değiştirmesi gereken olaylarda bile, eski biçiminin içine sokup, aynı 'minvâl üzre' sürdürüyorlar, yaşamlarını.
Biçimini h i ç bulamamış b i ç i m d e yaşanan -yaşanabilecek- bir yaşamın da nasıl birşey olabileceğini h i ç anlamıyorlar - çünkü çok t e h l i k e l i birşey olurdu bu, alıştıkları yaşam biçimi için...
Sayfa 27 - metis, 2020Kitabı okudu
Bizim millet şiiri sevmediği gibi el ele tutuşmayı da sevmiyor.
Sayfa 15Kitabı okudu
Acayip filan deyip, kibarlık etmenin lüzumu yok. Ne olduğumu biliyorum. Ben cücesiyim, kamburuyum, sara nöbetiyim, cüzzam karantinasıyım, farelerce kemirilmiş kanlı bir kulağıyım kendi hayatımın. Ben, nereye döküleceği bir türlü bilinmeyen, kokuşmuş bir suyum; kendi elimde gezip duruyorum. Ama bu suyu ben kirletmedim, ben tükürmedim hayatımın içine, ben sıska, korkulu doğdum, yani böyle.
Sayfa 215Kitabı okudu
Kurulmuş bir saat gibi miyim? Takılmış bir plak gibi miyim? İpe sapa gelmez bir atasözü müyüm acaba? Durmadan tekrar edilen, tekrar edildikçe anlamsızlaşan, sıkıntı veren?
Sayfa 213Kitabı okudu
Şimdi kilitli bir kütüphanede durmadan tozlanan, hiç okunmamış bir kitap gibiyim. Uzun ve sıkıcıyım. İçinde ne olduğunu kimse bilmiyor. Merak da etmiyor işin kötüsü.
Sayfa 204Kitabı okudu