Acayip filan deyip, kibarlık etmenin lüzumu yok. Ne olduğumu biliyorum. Ben cücesiyim, kamburuyum, sara nöbetiyim, cüzzam karantinasıyım, farelerce kemirilmiş kanlı bir kulağıyım kendi hayatımın. Ben, nereye döküleceği bir türlü bilinmeyen, kokuşmuş bir suyum; kendi elimde gezip duruyorum. Ama bu suyu ben kirletmedim, ben tükürmedim hayatımın içine, ben sıska, korkulu doğdum, yani böyle.
Sayfa 215Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kurulmuş bir saat gibi miyim? Takılmış bir plak gibi miyim? İpe sapa gelmez bir atasözü müyüm acaba? Durmadan tekrar edilen, tekrar edildikçe anlamsızlaşan, sıkıntı veren?
Sayfa 213Kitabı okudu
Şimdi kilitli bir kütüphanede durmadan tozlanan, hiç okunmamış bir kitap gibiyim. Uzun ve sıkıcıyım. İçinde ne olduğunu kimse bilmiyor. Merak da etmiyor işin kötüsü.
Sayfa 204Kitabı okudu
"Gençlik.." dedi. "Sabah çiyi sanki. Uyku mahmurluğundan kurtulup tam tadını çıkaracakken, geçiveriyor.."
Sayfa 123Kitabı okudu
bir zaman geliyor, hayat, gelecek zamanın içinde manasız ve sıkıcı bir seyahat oluyor, yorulmuş kalpler ve vücutlar birer körebe gibi ölümün peşinden koşuyor, ama haylaz ve kötü bir çocuk olan ölüm, en olmayacak yerelere saklanıp bir türlü ele geçmiyordu.
Sayfa 102Kitabı okudu
Olmayan insanlar içinizde, belki de azar azar öldürdüğünüz...
Sayfa 91Kitabı okudu
İnsan gerçekle yalan arası o incecik çizgide gezinirken, bir tıkırtı ya da ince bir ağlayışla, gerçeklerden tamamen kopup uzaklara gidebilir. O uzaklar ki, hep aynı yerde, aynı biçimde duran insanı, rüyalara taşıyan yolun adıdır. O yolda hep vehimler, yakıştırmalar, yanılsamalar en güzel halleriyle yaşanır. Gerçeklikte büründükleri rahatsız edici, kırıcı, yıpratıcı anlamlardan uzak olarak. O uzaklara gitmeden yaşamış insan, bence yaşamış sayılmalıdır.
Sayfa 54Kitabı okudu
Sokak lambasının zayıf ve bulanık ışığında, yağan kara bakarak kendimi unutamadığımı düşünüyordum. Kaçamıyordu insan hayattan. Hiçbir biçimde kaçamıyordu. Mekânlar, eşyalar, şehirler, sokaklar değişiyor ve insan kendinden, hayattan kaçamıyordu. Ya da ben yapamıyordum.
Sayfa 53Kitabı okudu
Bütün varlığımı seslere verdikçe, kendimi unuturdum. Sesler olurdum hep. Ellerim olmazdı artık. Küçük balkonumda oturup sigara içerdim durmadan. Bir mendil yırtılırdı eski, İpek bir mendil uzaklarda; bir kadının içi kan ağlardı. Ayyaşın biri şarap şişesini düşürürdü elinden. Şişenin tuzla buz oluş sesini, kan kırmızı şarabın geçenin içinde yere yayılma sesini duyardım. Bir inleyiş uzanırdı balkonuma, sıcak yaz gecesinin buğusuna karışarak. Bir şehir böyle yaşardı mutsuz ve inleyerek.
Sayfa 49Kitabı okudu
Pythagoras felsefesine göre yedi, dörtle üçün toplamıdır ve bu, insanın tanrıyla birliğini ifade ettiği için kutsal sayılır.
Sayfa 11Kitabı okudu
Pythagoras felsefesine göre yedi, dörtle üçün toplamıdır ve bu, insanin tanrıyla birliğini ifade ettiği için kutsal sayılır.
Sayfa 11Kitabı okudu
Felsefe, Eros'un Logos'a tercüme edilmesidir.
Sayfa 55 - metisKitabı okudu
Logos, Eros'un gücünden yoksun kaldığında etkisiz olur.
Sayfa 55 - metisKitabı okudu