Hayal kuran önce kendi dünyasını kurar, sonra da dünyayı düşünür. Herkes ve her şey gri olsa da hayal kurmaktan vazgeçmeyin.
Bu delici bakışlarını Asena'dan mı aldın Elifce
Kurt bakışların gönlümü yaralar.
Bu yaranın tedavisi Akbuğa'da bile yok.
Yalnız senin kurt bakışlarında var Elifce...
Şimdi Zeus, Hera, Afrodit, Anu, İştar, ve Nimmah.
Hepsi seni söyler, seni kıskanır ey Türk'ün kızı Elifce...
Okur Takip Önerileri
Şimdi gri şehirde onun destanı yazılır
Onun adı nesilden nesile söylenir
Soylu bir gri şehir destanıdır Elifce
Harf harf, hece hece dilden dile söylenen
E
Lif
Ce
Susunca bitiyor muydu her şey
Hayır hayır benim olduğum yerde
Sükûtla başlıyordu her şey
İnsan, bir damla kan, biraz acı
Biraz gözyaşı ve biraz aşktan ibaret.
İşte benim olduğum yerde sükûtla bitmiyordu aşk
Sükuûtla başlıyordu aşk.
Bedenler sükût etse de
Zihinlerde sükût etmez ya
Her lahza sükût seni daha da yakınlaştırıyor bana
Sükût asla bir son değil
Nasıl ölüm bir son değilse
Sükût da öyle
Benim olduğum yerde sükûtla başlıyor her şey
Dışarda yağmur, rüzgar ve fırtına
Ah bu kapalı havalar mahvetti bizi
Aşıksan ve hava kapalıysa eğer
Yârin fırtınası da içinde eser
Ülkü adlı güzele vurulmuştum.
Şimdi sana vurgunum
Ülkü ve senin aşkın dört bir yanımı donatmış
Bir ülkümü, bir de seni seviyorum.
Ozanım seni söyler, kopuzum seni çalar
Sen aşkların, güzellerin en özelisin
Sendedir bütün şifalar ve devalar
Sen ki bana dert değil devasın.
Hayat,
Nedir ki hayat
İnsanı ummana atan
İnsanı anlaşılmaz kılan
Beni tek anlayan
Bana tek benzer insanı
Benden uzağa atan hayat değil misin?
Ankara’nın sokakları hep sana çıkarmış
Kuğulu Park’ta alınan her nefeste sen varmışsın
Bestekâr’da atılan her adımda sen varmışsın
Ankara’da her şey senmişsin.
Ankara’da her şey senin için divane olmakmış.
Ankara’da her şey senmişsin.
Ankara’da her şey senin için divane olmakmış.
Gönül seninle bir ömür mutlu olmak ister.
En güzel sevgili.
Menzil'de sen varsın
Menzil bana uzak.