Unutamadığınız bir kitap cümlesi var mı?
Yıllar önce okumuştum Bin Muhteşem Güneş'i. Ama daha yıllar geçse hafızamdan silinmez şu cümle. Bana göre evrenseldir:
Pusulanın hep kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima, mutlaka bir kadını gösterir. Her zaman. Bunu hiç unutma Meryem.
İnsanlar geleneğe ne kadar az bağlıysalar, güdülerin içsel devinimi o denli büyük olacaktır; buna uygun olarak, insanların dışsal huzursuzluğu, hercümerci, çabaların çok sesliliği de bir o kadar bütük olacaktır.