tnu.karabey çocuklukları böyle yaralı olmasaydı aslında birbirlerini bulamazdılar,Sokak Nöbetçileri olamazdılar.Sanki bu onlara ilk önce ceza gibi görünse de aslında sonra hediye gibi
Bize olmadığı kesin.Bize olduğu zaman şarkıda da söylediği gibi derdimize ortak oluyor sadece:
"Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan
Gökteki yağdı yine,yerdekinde yakamoz var..."
İndiyə qədər hər zaman oxuyucu olmuşam,indi isə məqsədsiz bir şəkildə başlamış olduğum,amma yazmaq mənə yaxşı gəldiyi üçün davam etmək istədiyim kiçik bir yazı işimi paylaşmaq istəyirəm.Əslində ağlımda heç nə olmadan yazmağa başladığım əsərin 1-ci fəslini sadəcə...Fikirləriniz maraqlı olduğu üçün tənqid və rəyləriniz mənim üçün xüsusi önəm