Uzun zamandır aynaya nasıl göründüğümü merak ettiğim için bakmıyorum. İçimdeki pislik, yaptığım kötülükler, pişmanlıklar, sahtelikler.. yüzüme yansıyor mu, bunları herkes görebiliyor mu? diye bakıyorum artık. Ve gördüğüm şey her zaman aynada bana bakan masum bir yüz…Aklım böyle bir aldatmacayı almıyor. Gerçeklerin kıyısında,baktığımızda gördüğümüz sadece bize yansıyan…
Artık bir suçlu değildim; yalnızca deliydim. Hayır, kesinlikle deli falan değildim. Bir anlığına bile olsa asla delirmemiştim. Fakat delilerin de neredeyse hepsi bana bunu söylüyordu.