"...Asıl iyilik tanımadıklarımıza yaptığımız iyiliktir; halbuki biz bütün hüsnüniyetimizi dostlarımıza saklayıp bunların dışında kalanları bir çırpıda ve kısa bir hükümle fena addediyoruz!.."
Uzun bir inceleme yapmayacağım. Sadece kitaptan çıkardığım anlam kadarıyla şunu söyleyebilirim: dünyada yaşattıklarının karşılığını almadan hiç kimse ölmez. Bu dünyada olmasa bile öbür dünyada muhakkak alır... Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak nedir ki?
"De ki; Allah, beni ve benimle olanları helak edecek ya da rahmetine erdirecek olsa; acaba inanmayanları elim azaptan kim koruyabilir?"
Tebâreke,67. Sure, 28. Ayet
Hafıza , sırtımızda taşıdığımız seyahat çantasıdır aslında. Sonsuz hayat döngüsünün içinde her gün, her dakika yenileri eklenir de kamburu çıkar insanın onu taşıdıkça. Zamanla bazılarını atmak zorunda kalır ilerleyebilmek için.
"İnsan beşer, durmaz şaşar/ Eyler hata, üçer beşer/ Düz ovada yürür iken/ Ayağını sürter, düşer." İnsan hata demektir. Mesele, hatadan sonraki duruşta.