Her şey geçiyor.
Gerçeklik neşeli bir kuş gibi
Kayıp gidiyor.
Beni ağırlıksız bir tüy gibi
Kanatlarında taşıyor.
Beni gölgelere doğru süpürüyor ışığa doğru,
o tanrısal hastalığa.
Beni düşsel bir tüy kılıyor
Geçtiğinde nihayet gücünü göstere denize dair
hiç bir şey bilmeyen:
Simsiyah dudaklara benzeyen o yoğun dalgalar
şimdi bütün ayrıcalıkları siliyor