Umudun hikayesi!!
Beni yanlış anlama. Ben hiç bir şekilde umutsuzluğun son raddesindeki bir nihiliste dönüşmüş falan değilim. Bir geminin kalkışının nedeni ne olursa olsun, her zaman bizlere bir tür belirsiz bir umut hissettirir. Bu antik çağlardan beri değişmeyen, insanın doğasına ait bir şeydir. Yunan mitolojisindeki Pandora'nın kutusu hikayesini bilirsin. Açılmaması gereken kutu açılır açılmaz hastalık, keder, kıskançlık, açgözlülük, şüphe, ihanet, açlık ve kin gibi akla gelebilecek her türlü kötülük ve uğursuzluk kutudan sürünerek kaçmış, gökyüzünü kaplayarak uçup gitmiş. Bundan sonra, insanlar ne yazık ki sonsuza kadar sefalet içinde acı çekip kıvranmak zorunda kalmış. Ancak kutunun köşesinde haşhaş tanesi kadar küçük, parıldayan bir taş kalmış ve taşın üzerine belli berlisiz "umut" kelimesi yazılıymış.
İthaki YayınlarıKitabı okudu
O günden beri kendimi yeni yapılmış, büyük bir gemideymişim gibi hissediyorum. Bu gemi nereye gidiyor acaba? Bunu ben bile bilmiyorum. Hala, sanki düşten bir sahne gibi geliyor. Gemi usulca kıyıdan ayrılıyor. Bu rotanın dünyada hiç kimsenin tecrübe etmediği, tamamen yeni, bakir bir rota olduğuna dair belli belirsiz bir önsezi duyuyorum. Ancak şimdilik yeni, büyük gemiyle karşılanıp cennetteki bir rotanın insafına kendimi bırakarak usulca ilerliyorum.
Sayfa 8 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir gün, bir vakitte, kutsal ruh göğsüme gizlice sokuldu ve gözyaşlarına boğuldum. Sonrasında çok kez tek başıma ağladım ve bu sırada vücudum birden hafifledi, zihnimin sakinleştiğini ve netleştiğini hissettim ve o andan itibaren farklı bir adam oldum.
Sayfa 8 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir insanın her bir hareketine anlam yüklemek, zaten eskimiş "düşüncenin" hatası değil mi?
Sayfa 8 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Beni yanlış anladın. Ben birazcık bile ümidimi kaybetmedim. Senden öyle bir teselli mektubu alınca kafam karıştı, utancımdan kıpkırmızı oldum. Garip bir şekilde huzursuz hissettim. Böyle bir şey söylediğim için kızar mısın bilmiyorum ama mektubunu okuduğumda "eski kafalı" olduğunu düşündüm. Yeni bir perde çoktan başladı. Üstelik bu atalarımızın hiç tecrübe etmediği, tamamen yeni bir perde.
Sayfa 7 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
İyi geceler. Ben prensi olmayan bir Külkedisi'yim. Tokyo'nun neresinde olduğumu biliyor musunuz? Beni bir daha görmeyeceksiniz.
Sayfa 53 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Uyku
Uykuya dalmak çok tuhaf bir his. Sazan ya da yılanbalığı güçlü bir şekilde misinayı çekiştiriyormuş veya kurşun gibi başıma iple bağlı bir ağırlık beni sıkıca çekiyormuş ama ben yavaş yavaş uykuya daldığımda ipi biraz gevşetiyormuş gibi.
Sayfa 53 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Mutluluk bir gün geriden gelir !!!
Yarın yine aynı olacak. Mutluluk asla gelmeyecek. Bunu biliyorum. Ama bir gün mutlaka gelecek, yarın sabah gelecek diye inanarak uyumak daha iyi değil mi? Bilerek yüksek ses çıkararak kendimi yatağa attım. Ah, çok güzel. Yatak soğuk olduğu için sırtım tam istediğim gibi serinliyor ve sonunda kendimden geçiyorum. Mutluluk bir gün geriden gelir. Bu sözleri hayal meyal hatırlıyorum. Mutluluğu bekleyip bekleyip, en sonunda dayanamayıp evden kaçtığında, ertesi gün harika mutlu bir haber terk ettiğin eve gelse de artık iş işten geçmiştir. Mutluluk bir gün geriden gelir. Mutluluk.
Sayfa 52 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Kendini bulmak yokolmaktır!!
Kalbimin derinliklerine kadar şeffaflaşarak, yüce hiçlik gibi bir hale büründüm.
Sayfa 51 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Büyüyünce her şey çözülecek mi ki ama!
Her gün böyle bunalıma girip, sinirlensek de aynı zamanda yoldan çıkarak geri dönüşü olmayan bir hale gelen ve hayatları mahvolup altüst olan insanlar, intihar edenler var. İntihar ettikten sonra insanlar, "Ah, biraz daha yaşasaydı anlayacaktı ama. Biraz daha büyüdüğünde kendiliğinden anlayacaktı," diye üzüntülerini dile getirseler de olmuyor, keşke mevzubahis kişinin yerine kendilerini koysalar.
Sayfa 51 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Gençliği nasıl yaşayacağız?
Kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. Kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. Ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? Bunu kimse söylemiyor. Kendi haline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba?
Sayfa 50 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Düşündüklerimi açıkça söylediğimde kulağıma öyle rahatlatıcı gelmişti ki. Son iki-üç yıldır hiç bu kadar masumca, net bir şekilde bir şeyler söylediğim olmamıştı. Kendi vazifemi bilip kabullendiğimde, ilk kez sakin, yeni bir ben doğabilir belki diye mutlu hissettim.
Sayfa 49 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Geçmişteki kadınlar
Geçmişteki kadınlar hakkında köle, özünü hiçe sayan böcekler, kukla diye atıp tutuyorlar ama o kadınlar günümüzdeki bana nazaran hep iyi anlamda kadınsı ve duygusal olarak da güçlülerdi. İtaatin üstesinden ustalıkla gelebilecek bilgeliğe sahip, saf fedakarlığın güzelliğini bilen, tamamen karşılıksız hizmetin getirdiği mutluluğu ayırt edebilen kadınlardı.
Sayfa 48 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Hangimizin başına gelmiyor ki !
Hissettiklerimi çok iyi biliyorum ama onları tanımlayacak tek bir isim, sıfat söyleyemiyorum.
Sayfa 48 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Babam gitti gideli annem gerçekten zayıf düştü. Ben yapamam, edemem deyip her şeyde sırtımı tamamen anneme dayamama rağmen annem benden en ufak bir şey istediğinde kötü ve pis bir şey görmüşüm gibi hissetmem, bencillikten başka bir şey değildi. Annem de ben de aynı zayıf kadınlarız.
Sayfa 48 - İthaki YayınlarıKitabı okudu