“İstediğin gibi birisi olamadığım için üzgünüm. Aslında kendi tarzımda seni çok severim, biliyorsun. Mutsuzmuş gibi konuştuğum için özür dilerim. Bilirsin, kelimelerde beceriksizim.
Ama ben benim. Bu dünyada yerim yok. Rüzgarlar eser ruhumda, ben benim huzursuz bir nehir gibi…”
Sayfa 142
Bir gemide olduğunu hayal et.
Fırtınaya yakalanmışsın, hem de okyanusun tam ortasında.
Bir kara parçası, bir tanıdık liman arıyor gözlerin.
Bir hayaletin ıslığı kulaklarında.
Korkma!
Fırtına dinecek ve gelecek beklenen o yaz mevsimi,
Umutların en tükendiği günün şafağında.
Sayfa 33
İnsanları sevemedim tabi kimse bunu mesele yapmadı.
Hepinize karşı tektim ve elbette şansım çok azdı.
Yapacak bir şey yoktu kitaplara sarıldım …
Kırgın değilim hiçbirinize
dedim ya ben zaten çoğunuzu sevemedim.
Kim bilir belki de bu yüzden insan olmanın gereklerinin çoğunu yerine getiremedim.
Öfkem aklımın bir adım önünde oldu hep.
-Size değil sadece öfkem, en başta kendime-
Ödemesi gereken ne bedel varsa peşin peşin ödeyip aranıza karışmaktan vazgeçtim…
Sayfa 22
Okur Takip Önerileri
BİRİ BANA SAKİN DESİN
Biri bana sakin desin ortalık fena karışık
Biri beni dinlesin
Anlasın biri beni
Biri gözlerime baksın
Ortalık fena karışık.
Ayın boynu bükük, neden?
Neden bulanık hep suyum?
Biriniz şarap getirin, yakarım yoksa ağaçları
Su serpin, tuz dökün, bakın her yerim kanıyor
Ne deseler kanıyorum, sahi ben aptal mıyım?
Bütün seyyar satıcılara yanaşasım
Sayfa 18
Baba beni ona götür
N’olur bana bir şey söyle ne yaptığımı bileyim
Ne eksikse sen tamamla, son derece yorgunum
Çok uykum var, öp beni, öpersen ne güzel uyurum
Sayfa 13