Bir roman (kurmaca diyelim), kurmaca olmanın ötesinde derinliğe sahipse ayrı dikkat ve özenle okunmalıdır, böyle olması da şarttır.
Kestirmeden söyleyelim; El Yapımı Ruhlar tam da böyle bir yapıttır.
Kurmaca eserleri sevenler için titizlikle örülmüş kurgusuyla, incelikle işlenmiş kahramanlarıyla ve bazı toplumlara pek yabancı olmasa da ilginç bulunabilecek olaylarıyla mistik bir eserdir, El Yapımı Ruhlar.
Kendi “On Emir”ini yaratan bir öğretiler dizisidir.
Okur, esinlenir ve belli değerleri/düşünceleri gözden geçirirsiniz.
Kişisel gelişim sevenler için bulunmaz bir kılavuz olmakla birlikte felsefi yönüyle de fark yaratır; bunu belirtmemek olmaz.
Düşünür, düşünürsünüz…
Uslamlamayı sevenler için bu anlamda ayrı bir değeri vardır kitabın.
Yılların birikim ve gözlemlerinden damıtıldığı bellidir satırların.
Eserin yapısına da kısaca değinelim.
Farklı (ama denenmemiş demek değildir bu) bir yapısı vardır El Yapımı Ruhlar’ın; hızlı bir girişle çoktan esir almıştır kitap sizi. Daha ilk 40 sayfada öyküdeki yerinizi almışsınızdır bile, meraklı bir okuyucu olarak tabii.
O hızla kitabınızı yarılamışsınızdır.
Derken 50 sene sonraya götürür yazar sizi. “Erdem Okulu”nun öğrencilerinden birisinizdir artık; öğretiler dizisi başlar, bir duygu/düşünce akımına kapılmışsınızdır, akıntıya karşı koyamazsınız!
Kısacası, ama bu değerli eseri kısadan da anlatmak olmaz, okunmaması kayıplar listesinin ilk sıralarında yer alacak bir kişisel gelişim romanıdır, El Yapımı Ruhlar.
Bu kitabın uzun bir süre daha çok satılanlar listesinde yer alacağını tahmin etmek hiç zor değil.
