Sen belki hatırlamazsın ama senin bana mutluluktan ağlayıp lütfen beni hiç bırakma dediğin ses kaydin var. Tekrar dinlemeye dayanacak bir kalbim yok ama silmeye cesaretim de yok
Sen atlattın geriye bakmadan. Nasıl başardın bilmiyorum. Arkadaşların yokken ben çok özledim. Arkadaşların olunca ben sıradan oldum. Bir çok arkadaşım oldu ama sen hiç siradanlasmadin. Keşke senin için yanlizliginda tutunduğun dal olmasaydım. Ben senin için sadece duygusal boşluğunu doldurduğun biri oldum. Canımı o kadar çok yakıyor ki bu. Anlamadın beni daha doğrusu anlamaya değer bulmadin. Ben sana hiç bir zaman beni bırakma demedim ama Sen beni asla bırakma dedin. Evet bırakmadım Sen gittin ve Ben bırakmamaya devam ediyorum.
Bir gün gölgelerden ayrılıp ışığa doğru yürüyeceğim. O ışık benim sonum bile olsa, o çok sevdiğim ışığımin, karanlığımı yok etmesine izin vereceğim. Onun ışığında kör olmak dileğiyle.