Kayra, bir gün bana, "Mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun" demişti.
"Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haber olmayan bütün geri zekâlılar gibi..."
Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım.
Çünkü duyulabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde. Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım.