Bünyem alışıyor zamanla
Onsuzluğa, yoksulluğa
Onsuz geçen her an
Zaten boşa yaşanmış bir an
O'ydu hayatıma anlam katan
Beni ben yapan
Yalnızlığa alıştıran...
Gidip geçiyor zaman
Ardına bile bakmadan
Bir şey olmamış gibi
Sessiz ve soluksuz
Bir saniye bile geri vermeden
Acımadan, tereddüt etmeden
Gidip geçiyor...
Cevapsız sorular vardı aklımda
Hiç kimsenin aklına gelmeyen
Düşünürdüm sadece
İçimde,
Fırtınalara sebep olurdu
Ben ise sadece düşünürdüm
Kimselere anlatamazdım
Yaşatamazdım olanları
Anlatamazdım
Cevap alamazdım
Zaman akıp geçerken
Yarım kalan sözler oldu
Yaşanan onca şey
Bir hiç uğruna yerle bir oldu
Düşününce onca zaman
Senin için feda oldu
O halde söyle
Bana ne faydan oldu
Şafak vakti geldi çattı gene
Yine unutuldu bir gece
Doğdu bir Güneş
Ölen bir Ay ın arkasından
Bitti düşler
Terk edildi masal diyarları
Kayboldu yıldızlar...