İrem Yıldırım
@Irokill
Doğanın büyüleyiciliğinden etkilenip, yaşamın amaçsızlığı arasında kısır bir döngüde.
null
null
null
null
13 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Zengini kim olsa sever.İş fıkarayı sevmekte.
undefinedKitabı okudu
Bazen öyle dakikalar oluyor ki tek başıma kalmaktan,tek başıma hüzünlenip tek başıma kesintisiz kederlenmekten mutlu oluyorum ve böyle hallerim gitgide sıklaşıyor artık.
Para değil beni öldüren, bütün bu yaşam kaygıları, bütün bu fısıltılar, gülüşler, şakalar.
Okur Takip Önerileri
Sevdiğim kitapları yeniden okumak,sözcükler, dünyayı sözcüklere çevirerek algılamak.
Sevgi ya da Sanat Dünyasında
O,ruhunu koşullar elverdiği ölçüde tıka basa sevgiyle doldurmak isterdi.
Insan gerçekten asılırsa ölür ve her şey biter.Ama asılması için yapılan bütün hazırlıkları yaşamak zorunda bırakılır ve ancak ilmek yüzünün önünde sallanırken affedildiğini öğrenirse,bütün hayatı boyunca bunun eziyetini çekebilir.
Ah,insan yaşamda öyle geçici bir yolcudur ki kendi varlığına en fazla inandığı ve arkadaşlarının ruhlarında,kalplerinde en derin izleri bıraktığını sandığı bir yerde bile belleklerden hemencecik silenecek, hiçbir iz bırakmayacaktır! Öyle de çabuk ki!
Ah,benim öğrendiklerimi herkes öğrenebilir! Ama bu yürek yalnızca bana aittir!..
Bazen, önlerinde diz çöküp,yüreklerinde biraz olsun şefkat besleyebilmelerini, hırslarla yaşamamalarını rica edesim geliyor.
`Siz insanlar,`dedim,`her şeyden önce "bu çılgınlıktır;bu akıllılıktır,bu iyidir,bu kötüdür!"demeden konuşamazsınız.Bunun anlamı ne Tanrı aşkına?..Herhangi bir olayın gerçek nedenlerini hiç derinleştirip kavradınız mı?O olaya neden olan,bundan kaçınılmayan nedenleri araştırdınız mı?Şayet bunu yapmış olsaydınız hükümlerinizi böyle hızla vermezdiniz.`
Kendime,kendi içime bakıyorum ve orada devasa bir evren buluyorum.Ama bu evren de hayat ve devinimden çok, anlamlı sezgiler ve müphem arzular var.O zaman her şey karşımda yıkılıyor ve ben gülümsüyorum,ve ben sürekli böyle dalgınca düşünerek bir girdabın derinliklerine dalıyorum.
Mutluluktan çok acının zirvesine çıkmak kadınların çok fazla yaşadığı bir durum değil midir?
İnsan yaradılıştan zorbadır ve acı çektirmeyi sever.
Bize en çok zulmedenler, kaynağı konusunda kendimizi kandırdığımız tutkulardır.En zayıf dürtülerimiz tabiatından haberdar olduklarımızdır.Başkaları üzerinde deney yaptığımızı düşünürken aslında kendi üzerimizde deney yaptığımız çok olmuştur.
