"Mutlak bir şeyde ne daha fazla vardır, ne daha az," dedi Çevik Atmaca. "Ya hepsi, ya hiçtir; işin doğrusu budur. Benim aşkım hiç ölmeyecek, diyor. Yani ebediyet talep ediyor. Ve hakkı da var. Yaşamın kendisiyken nasıl ölebilir? Biz ebediyet hakkında, o bağa girdiğimizde, göz ucuyla şöyle yakaladığımız bir andan başka ne biliyoruz ki?"