Çabuk alışıyorum; olaylara, kişilere.Ufacıkta olsa birşeyler paylaştığımız , bir kere beraber güldüğümüz insanları kolayca çıkaramıyorum hayatımdan. Ama etrafıma bakınca ne kolay siliyor herkes birbirini anlamıyorum, anlam veremiyorum.
Tam birşeylere hevesleniyorum kendi içimde bir "belki"diyorum sonra yine kendime dönüyorum ve "ne sanıyorsun ki bununda sonu hüsran olur " diyip vazgeçiyorum.