Bir milletin özünün gürleşmesi ancak ve ancak o milletin doğal
seyrine yani tarihine kavuşmasıyla mümkündür. Köklerini
tarihlerinde bulan arzuları, tutkuları, istekleri, beklentileri
ve ümitleri ketlenen, engellenen milletler kendi devletlerine
karşı yabancılaşırlar. Bu karşılıklı yabancılaşma ise
milleti sürekli bir iç-savaş halinde tutar; sonucundan da yabancılar beslenir.