Birçok kez kendimiz aradığımız ve hayata anlam vermeye çalışırken karanlık içindeki boş seslerden uzaklaştığımız bir semt değil mi ayrıca bu mekân? Rahatlıkla gelen bir gevşeme hissi yaşarken bir yanımız, bir yanımızda da hâlâ dış dünyaya dönüşün tedirginliği… Kabul ediyoruz güzel olan çok şey var bu hayatta ancak gelip geçici ve risklerle dolu bir hayatın içerisinde anlamsız kalıyor mu yaşanılan, bilinen ve şahit olunan onca güzellikler?