Sevgi ancak iki insan birbirlerine varlıklarının özünden bağlanır, her biri kendini varlığının özünden tutarsa gerçekleşir. İnsan gerçeğinin de canlılığının da sevgisinin temeli de işte bu “Özden tanıma” deneyimidir. Böyle oluşan sevgi sürekli meydan okumadır, bir köşede dinlenme değil; çabalama hareket etme, beraber çalışmadır. Öyle ki uyum ya da çatışma, neşe ya da üzüntü bile ikincil kalır. Önemli olan iki insanın birbirlerini varlıklarının temelinden yaşaması, kendi kendileriyle bütünleşmeleridir. Sevginin varlığının bir tek kanıtı vardır: bağlılığın derinliği, seven kişilerin her birinin ilgisinden canlılık ve güçlülük; işte sevginin sunduğu meyve bunlardır.
Sayfa 122
“Çağdaş insan içinde bulunduğu anı yaşamaz; ya gelecekte yaşar ya geçmişte..”
Sayfa 119
“İnsan, acı ve hüzünler peyda olduğunda öyle hassas bir varlıktır ki… Sivrisineğin ısırmasıyla bile morali bozulur.”
Sayfa 32
Okur Takip Önerileri
Olgunlaşmamış sevgi, “Seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var” der. Olgunlaşmış sevginin söylediği ise “Sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum” dur.
Sayfa 61
“Aşk bitmemesi için dua edilen insanlığa bahşedilmiş yegane mucize varlıktır. Varlıktır evet. Varlığı ile yaşadığını hisseder insan. Yaşamak, mutlu neşeli heyecanlı kederli acılı olmak tanımlarını içinde barındırır. Bu hislerin toplamını oluşturan varlık aşktır! Yaşamak demektir aşk. Nefesinin yettiğine kadar dolu dolu yaşamaktır..”
