Hassas bir melek vardı gökyüzünde. Bize bakıyor ve acımızla acıyor, yaramızla kanıyordu. O bize ağladıkça biz onun gözyaşlarına yağmur adını veriyorduk.
Boş bir sayfaya sığdırdığım tek bir dilek tüm dileklerime bedeldi. Gerçekleşmek için koparılmayı bekliyordu ama ne zaman dokunsam avuçlarımdaki tek şey hep kâğıt kesiği...